વડોદરામાં માતાની મમતા લજવાઈ,બે દીકરીઓની તડપાવીને હત્યા કરી રાત્રે ભાઇના ઘરે જઇ ભત્રીજાને રમાડ્યો

વડોદરા(vadodara):કારેલીબાગ વિસ્તારની અક્ષતા સોસાયટીમાં રહેતી અને વૃદ્ધાની કેરટેકર તરીકેની નોકરી કરતી દક્ષા ચૌહાણે પોતાની 2 દીકરીઓને ઝેરી દવા પીવડાવી હતી.દીકરીઓ ના મરતાં ગળે ટુપો દઈને બન્નેની હત્યા કરી પોતે આત્મહત્યાનો પ્રયાસ કર્યો હતો.

હોસ્પિટલમાં સારવાર લઇ રહેલી દક્ષાએ પોતે આખી ઘટનાની માહિતી આપી હતી,મને રૂપિયાની ખુબજ તકલીફ હતી, મારા ઘરનું ભાડું, મારી દીકરીઓની ફી, ક્યાંથી કરુ હું બધું? મારા નવ હજારના પગારમાં ઘરનું  પુરુ નહોતું પડતું. મેં સોમવારે બપોરે છોલે બનાવ્યા હતા. તેમાં મે એવીલ નામની જે ઉંઘની દવા આવે છે તેના બે પત્તાની ગોળીઓ અને બ્લેક હિટ નાખીને મે મારી બંને છોકરીઓને ખવડાવી દીધું હતું.

હું નહોતી જમી. મારી નાની છોકરી ગીતો સાંભળતી-સાંભળતી સુઈ ગઈ અને મે તેનું બપોરે સાડા બાર વાગે ઓઢણીથી ગળુ દબાવી દીધું હતું. તેણે છોડવવાનો પ્રયત્ન પણ કર્યો હતો. બપોરે અઢી વાગે મારી મોટી દીકરી ઘેનમાંથી ઉઠતાં મે તેનું પણ ગળુ ઓઢણી વડે દબાવી દીધું હતું. હનીના પગ પહોળા થઈ ગયા હતા એટલે મેં તેના અંગુઠા બાંધી દીધા હતા. આ કર્યા બાદ હું ત્યાંજ બેઠી હતી અને ખુબ રડી હતી.

રાત્રે હું મારા ભાઈને મળવા ગઈ હતી. તેના દીકરાને પણ રમાડ્યો હતો. ઘરે આવ્યા બાદ હું પણ એવીલ દવા લઈને સુઈ ગઈ હતી. રાત્રે ઘેનમાં મેં મારી બહેન નિલમને પણ ફોન કર્યો હતો. મારે છેલ્લીવાર બધાની સાથે વાત કરવી હતી. જોકે ગોળીની કંઈ અસર ન થતા મેં દોરી વડે આત્મહત્યા કરવાનો પ્રયાસ કર્યો હતો.

પણ ત્યારે કોઈ અજાણ્યો વ્યક્તિ આવ્યો હતો અને મને કોઈનું સરનામું પૂછતો હતો અને તેણે બૂમો પાડતા પાડોશી આવી ગયા હતા. મેં થોડા મહિના પહેલા ફિનાઈલ પીને પણ મરવાનો પ્રયાસ કર્યો હતો, પણ ત્યારે મને વિચાર આવ્યો હતો કે હું નહીં રહું તો મારી દીકરીઓનું કોણ કરશે? મેં મારી દીકરીઓની જીંદગી પૂરી કરી નાખી, મારે જીવવું જ નથી.

ક્ષાબેને સોમવારે જ્યારે દીકરીઓને મારવાનું નક્કી કર્યું ત્યારે તેઓએ કાળી કુર્તી, કાળી નેઈલ પોલીશ અને કાળી બંગડીઓ પહેરી હતી. તપાસમાં જાણવા મળ્યું કે, દક્ષાબેને ભાડે લીધેલા મકાન માટે રૂા.10 હજારની ડિપોઝીટ, મોટી પુત્રીની કોલેજની ફી રૂા.22,000 મકાન ભાડાના રૂા.6000 અને નાની પુત્રીની ફી બે હજાર સહિત કુલ રૂા.40 હજારની વ્યવસ્થા કરવાની હતી. આ વ્યવસ્થા ના થતાં દક્ષાબેને બંને પુત્રીઓને મારી આપઘાતનો નિર્ણય કર્યો હતો.